“Sonrisas de recuerdo”, koprotagonista oso berezia duen eleberri bat
Txurdinagabarri adinekoen Egoitzako areto nagusia izan zen “Sonrisas de recuerdo” eleberria aurkezteko eszenatokia, joan den martxoaren 7an. Eleberriaren rol protagonista Carmenek du, gure egoitzako egoiliarra izandako emakume batek.
Liburuaren eskaintzak honako hau dio: “Amamarentzat, haren irribarreak inspiratu zuen liburu hau, eta hark inspiratu ninduen ni”.
Egilea Eukeni Eibar da, Carmenen biloba, eta “Sonrisas de recuerdo” bere lehen obra da. Gael hogei urteko hazte baten historia kontatzen du, bere bizitzari eta etorkizunari buruzko zalantzetan murgilduta, munduarekin eta bere buruarekin dituen arazoak konpontzen saiatzen den bitartean. Aitak urtetan presionatu du bizitza hark egin zuen bezala bideratzeko, baina orain aldaketa bat behar du, zoriontsu egiten ez duen lan batetik ihes egin eta hutsetik hasi.
Bere bizitzara ustekabean itzuli den amama Carmenek, alzheimerrak jota, pausoz pauso eraldatzen du Gael gaztea. Konturatu gabe, berriro topo eginda, duela urte batzuk galdutako harreman bati ekiten diote. Denboraren laguntzaz lotura sendoak eratzen dituzte, eta Gaelentzat bizitza berri bat hasten da.
Eukenik bere Instagramen kontatzen duen bezala, amamarekin hainbeste une partekatu zituen zentroko senide eta egoiliarrei liburua aurkezteak karga emozional handia izan zuen: “Urte zoragarriz gozatu genuen egoitza honetako hormen artean, eta oraindik ere gure sekretuak eta oroitzapenak gordetzen dituzte. Inoiz ez nuen uste zaila egingo zitzaidanik publiko adi eta isil baten aurrean hitz egitea, arratsalde hartan nirekin egon ziren pertsonen aurpegietan amama ikusita”.
Alzheimerrak haren oroitzapenak ezabatzen zituen, baina ez maitasuna, ezta hurbilekoek harekiko sentitzen zuten maitasuna ere”.
SONRISAS DE RECUERDO
“Malkoei eustea ez zen erraza izan —aitortzen du—, baina nik nire etsairik handiena bezala interpretatu nuen emozioa, batzuetan nahi nuen hori adieraztea zaildu zidana, aliatu bihurtu zen, hurrengo egunean benetako protagonisten mezu bat jaso nuenean, aurkezpen hunkigarri hori asko gustatu zitzaiela adieraziz, eta ‘Sonrisas de recuerdo’-ko orrialdeek zer ezkutatzen duten jakiteko interesa piztu ziela”.
Eukenik gure egoiliarren aurrean esandakoa barruraino iritsi ziren amama Carmenekin bizi izan zirenen artean ere. Liburuari buruzko interesa transmititzeaz gain, gure egoiliarretako batek poema bat idatzi zuen egilearentzat, zeinak izugarri eskertu zuen.
Aurkezpenaren amaieran, Eukenik bere liburuaren hiru ale zozkatzeko detailea izan zuen, eta bi egoiliarren eta senide baten eskuetara joan ziren, egilearen eskaintzarekin, eta ondoren merienda bat partekatu genuen.
