Dagoeneko bisitatzen gaituen Gurutze Gorriko bosgarren taldea da. Azaroaren 10ean, bosgarren urtean jarraian eta gaixotasun mentala hobeto ezagutzeko helburuarekin, Goierriko Gurutze Gorriko Batzordearen prestakuntza-ikastaroetan parte hartutako pertsona talde bat Beasaingo Errehabilitazio Psikosozialeko Zentroan izan zen.
Vicente Hueso, Aita Menni Ospitaleko erkidegoko tresnen koordinatzailea eta arduraduna taldearen harreraz arduratu zen. Kideei gure ospitaleak sortu zenetik gaixotasun mental larriaren arretan aditua den zentro gisa duen jarduera gogoratuta, Gipuzkoan dauden erkidegoko baliabide desberdinak azaldu zituen.
Bestelako datu interesgarri askoren artean, EPSZko burua den psikologoak, gaur egungo esku-hartze eredua eta parte hartutako eragile desberdinen arteko koordinazio-kanal eraginkorrak, helburuak eta laguntza-prozesua, talde terapeutikoa eta abar ezartzearen garrantzia azpimarratu zituen.
Ikastaroko ikasleek, ia guztiak emakumeak zirenek, erabiltzen dugun Banakako Arreta Plana (BAP) eta zenbait programa ezagutu zituzten, eta gaixotasun mental larriaren prozesua ulertu zuten, duela gutxi argitaratu genuen “Batzuetan bizitza ustekabean zailtzen zaigu” visual thinking ikusiz.
Saioa oso parte-hartzailea izan zen eta giroa ezin hobea izan zen. Ikasleek hainbat galdera egin zituzten eta beraien esperientziak ere azaldu zizkiguten. Testuinguru honetan, taldeko 17 pertsonek, 30 orduko “Mendeko pertsonen animazio soziala erakundeetan” ikastaroan parte hartu zutenek, oso interesgarritzat hartu zuten EPSZra egindako bisita, eta oso interesatuta agertu ziren beste prestakuntza-saio bat antolatzeko, gaixotasun mentalean sakontzeko.
Bisita egin eta egun batzuk geroago eskerrak emateko gutun bat jaso genuen zentroan, “jasotako tratu ezin hobearengatik“. “Uste dugu Vicente izan zela bisita atsegina izateko arrazoietako bat“, zioen testuak, eta gure begiraleen adeitasuna berariaz ere aipatzen zuen. “Eskerrik asko” batekin amaitu baino lehen, hau zioen EPSZri buruz: “Eguneko zentro bihurtu duten etxe bat da. Nola aritzen den ere deigarria izan zen guretzat. Hainbat jarduera antolatzen dira erabiltzaile bakoitzaren gaitasunen, gogoen eta bestelakoen arabera, eta eguneko zentrotik kanpo dinamika handia duela ikusi genuen. Baina guretzat harrigarriena eskizofreniaren gaixotasuna izan zen. Nahasmendu mental gogor hau edonork izan dezakeela jakitea”.